اسلایدر

داستان سفر خیالی پیرمردی بد خلق و نوجوانی جستجوگر به موقعیتی جغرافیایی و ناشناخته به طرز غیر قابل اجتنابی می‌توانست کسالت‌آور و خسته کننده باشد، اما تصاویر خیال انگیز و صحنه‌های غیر منتظره و همچنین تعادل بی نظیر میان آرزوهای دست نیافته و رویاهای به حقیقت بدل شده، فیلم را به تجربه‌ای مطلوب برای تماشاگر تبدیل می‌کند. به سیاق سایر انیمیشن‌های پیکسار، «UP» نیز توانسته در تمامی جهات اثری قابل توجه جلوه کند. این ساخته پیت داکتر آنقدر توان داشت که بتواند برگزار کنندگان جشنواره کن را برای نمایشش به عنوان فیلم افتتاحیه متقاعد کند.

می‌توان گفت انیمیشن «UP» در زمینه استفاده از الگوهای رنگی، اشکال، نسبت‌ها، مقیاسها و ترکیب و کنتراست و تعادل رنگی و استفاده از تکنیک‌های نوین سه بعدی در برجسته سازی بعضی از صحنه‌ها احتمالا جزء دقیق‌ترین و ماهرانه‌ترین تولیدات پیکسار تا به امروز است.

اولین صحنه‌ی فیلم، نمایی از یک فیلم خبری سیاه و سفید در حال و هوای فیلم‌های دهه 30 است که در مورد جستجوگری به نام چارلز مانتز صحبت می‌کند. کمی بعد از این صحنه، سکانس دلپذیری را می‌بینیم که کمتر از پنج دقیقه زندگی میان کارل فردریکسون و همسرش الی را به شکلی هنرمندانه (حتی بهتر از کارگردانان برجسته سینمای صامت) به تصویر می‌کشد. این دو به واسطه اشتیاق و علاقه مشترک خود به مانتز بهم نزدیک می‌شوند و این علاقه در تمام طول زندگی الی به شکل رویای سفر به آبشار بهشت در آمریکای جنوبی باقی می‌ماند. وقتی الی می‌میرد، مجموعه‌ای از بریده روزنامه‌ها از خود باقی می‌گذارد. پس از آن است که کارل دلشکسته و غمگین خود را در خانه محبوس می‌کند. اما پس از آن است که بروز حادثه‌ای او را مجبور به ترک خانه می‌کند. کارل برای آغاز سفرش نقشه‌ای طراحی می‌کند. در یک سکانس غیر منتظره و بسیار زیبا، هزاران بادکنک رنگی از پشت خانه او به پرواز در می‌آیند و خانه را به سمت آسمان بلند می‌کنند. کارل خانه را به سمت آمریکای جنوبی و برای برآورده کردن رویای الی به پرواز درمی‌آورد.

در این میان مسافری غیر منتظره به نام راسل (با صدای جردن ناگای) با او همراه می‌شود. پسر بچه‌ای چاق و عاشق ماجراجویی در طبیعت وحشی که پیشتر نیز سعی کرده بود تا با کمک به کارل نشان پیش‌آهنگی را از او دریافت کند. سفر بدون بروز حادثه پیش می‌رود (زمانی برای چالش‌های احتمالی در حین سفر صرف نمی‌شود) تا اینکه این دو همسفر به مقصد می‌رسند. لحظه رسیدن به مقصد به طرز حیرت انگیز و شگفت آوری به تصویر کشیده شده است، مه غلیظی که کم‌کم از بین می‌رود و صخره‌های بلند ظاهر می‌شود و در نهایت آن آبشار رویایی.

مدت زمان 89 دقیقه، برای انیمیشن «UP» زمان کوتاهی برای فیلم‌های پیکسار است. این مسئله باعث می‌شود صحنه‌های اوج فیلم به سرعت اتفاق بیفتد. یکی از بهترین صحنه‌ها، سکانس تقابل و جدال کارل و مانتز است که روی بالن اتفاق می‌افتد و صحنه‌های متعدد سرگیجه‌آور و جذاب جدال آنها برای زندگی را نشان می‌دهد.

باوجود آنکه صحنه‌های متعدد اکشن و رویدادهای جذاب برای فیلم‌هایی که کودکان به عنوان مخاطبان اصلی آنها شناخته می‌شوند ضروری است، اما انیمیشن «UP» تصویری خالص و استثنایی است. بر خلاف بسیاری از فیلم‌های انیمشین، «UP» تنها ملغمه‌ای از صحنه‌های احساسی و هیجانی نیست، بافت کلی در این انیمیشن آنقدر قدرتمند است که به نظر بسیار مشکل بتوان در نحوه‌ی اجرا، اشتباهات متعددی یافت.

اجرای صداپیشگان، به ویژه آسنر، پلامر و ناگای، فضای دلپذیر و گرمی را در فیلم ایجاد کرده است و در کنار ویژگیهای تکنیکی فضای مطلوبی را خلق می‌کند. نتیجه اینکه هنر ژرف و زیبای مایکل جیاکینو، خلق صحنه‌هایی زیبا و بی نظیر و تم هنرمندانه‌ای است که در کنار داستان درون مایه احساسی و زیبایی را به فیلم بخشیده است.