اسلایدر

 منتقد:جیمز برادینلی-امتیاز 8.8 از 10 (3.5 از 4)

خراب کردن فیلم هایی از این دست کار خیلی راحتی است.می شود با احساسات زیاده از حد آن را لوث کرد یا با اغراق کردن ها تجربه ای مسخره از آن ساخت.برای این که بتوانید تصور کنید چنین فیلم هایی چقدر می توانند بد از آب در بیایند فیلم "Patch Adams/پچ آدامز" را در نظر بگیرید که دست کاری کردن احساسات بیننده لحظه ای در آن متوقف نمی شد.خوشبختانه هیچ کدام از این اتفاقات برای فیلم "Short Term 12/دوازده موقتی" نیفتاده است.فیلم با دیدگاهی عاطفی اما درست به بررسی زندگی بچه ها و کارکنان در خانه کودکان بی سرپرست می پردازد،یعنی جایی که خطوط بین آن ها آن طور که تصور می شود واضح و مشخص نیست.دومین فیلم بلند دستین کرتن که باز سازی و گسترش فیلم کوتاه او به همین نام در سال 2008 است موفق شده از خطراتی که فیلم های این حوضه را تهدید می کنند در امان مانده و از آزمایش خود سر بلند خارج شود.

فیلم های مستقل خوش ساختی مثل "Short Term 12/دوازده موقتی"،ویترینی برای نمایش بازیگران با استعدادی هستند که هنوز زیر نور افکن های هالیوود قرار نگرفته اند.برای بازیگری مثل بری لارسن که ده سالی در عرصه بازیگری و عمدتا در تلویزیون حضور داشته این فیلم فرصتی برای خود نمایی است.با قرار دادن این فیلم در کنار آثاری مثل "The Spectacular Now/اکنون شگفت انگیز" و "Don Jon/دان جان" می شود فهمید که امسال سال درخشش لارسن در عرصه بازیگری است.بازی او در این فیلم احتمالا او را در کانون توجهات قرار خواهد داد همان طور که ایمی آدامز با "Junebug/سوسک ژوئن"،جنیفر لارنس با "Winter's Bone/استخوان زمستان" و الیزابت السن با "Martha Marcy May Marlene/مارتا مارسی می مارلین" مورد توجه واقع شدند.او از گریس تصویری صادقانه،چند وجهی و کاملا باور پذیر ارایه می دهد،تصویر کسی که در ابتدا همه چیز را تحت کنترل دارد اما با حوادث پیش آمده کم کم شاهد از هم پاشیدن روان خود است.بازیگران مکمل او جان گالاگر جونیور در نقش همکار و عاشق او،میسن و کیتلین دیور در نقش جیدن،جوانی که اکنون آشفته اش بازتاب گذشته پر رنج گریس است هستند.

فیلم در واقع داستان گریس است.او رهبر چهار کارمند این خانه کودکان است که مراقبت های لازمه را از ساکنین موقت آن انجام می دهند.رابطه دوستانه راحتی میان این چهار کارمند یعنی گریس،میسن،جسیکا (استفانی بیتریز) و نیت (رامی مالک) برقرار است.گذشته گریس که به دقت پنهان نگه داشته شده بر اثر سه رویداد شروع به آشکار شدن می کند:پدر زندانی اش در آستانه آزادی است،او پی می برد که فرزند میسن را باردار است و یکی از تازه واردان به خانه یعنی جیدن،همان زخم های روحی را دارد که گریس زمانی تجربه شان کرده بود.

این فیلم تجربه ای شخصیت محور است که بیش تر روی زندگی درونی گریس و روابط او با دیگر شخصیت ها تمرکز کرده است.خبری از ملودرام و اغراق در فیلم نیست.کرتن برای روایت فیلم از دوربین روی دست استفاده کرده که در بعضی صحنه ها جواب داده اما استفاده بیش از حد از آن در مواقعی سرگیجه آور شده است.این فیلم بدترین فیلم سال در زمینه استفاده از این روش در فیلم سازی نیست اما متاسفانه این امر موجب حواس پرتی و گیجی بسیاری از بینندگان خواهد شد.استفاده گهگاه از سه پایه چیزی از قدرت فیلم کم نمی کرد و می توانست این معضل را حل کند.

"Short Term 12/دوازده موقتی" فیلمی کم سر و صدا و فروتنانه است،دو خصوصیتی که متاسفانه در فیلم های بزرگ تر و پر خرج تر دیده نمی شوند.شاید به دلیل همین محدودیت های مالی است که بازیگران فیلم تا این حد به عمق رفته و شخصیت هایشان را پیدا کرده اند.بازی ها موزون و بی نقص هستند و بعد از گذراندن نود و اندی دقیقه با گریس به این نتیجه می رسیم که تجربه ای اگر چه گاها دردناک اما ارزشمند داشته ایم.فیلم های بزرگ 2013 تقریبا همگی ناامید کننده بوده اند و بار بر دوش فیلم های مستقلی مثل "Short Term 12/دوازده موقتی" افتاده تا بار دیگر نشان دهند که قدرت سینما نه در نور و انفجار که در روایت گری و پرداخت شخصیت است.

منبع: اختصاصی نقد فارسی

مترجم:رضا اسدی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: